Έμεινε για 25 ολόκληρες σεζόν στη Μίλαν, εκεί όπου ξεχώρισε για τις ηγετικές ικανότητες που επιδείκνυε στην άμυνα της. Μπορούσε να παίξει σε όλες τις θέσεις της οπισθοφυλακής, αφού είχε την ικανότητα να παίξει τη μπάλα και με τα δύο πόδια. Έγινε θρύλος των «ροσονέρι» και είδωλο για τους τιφόζι του Σαν Σίρο. Αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση στα 41 του, όντας παρόν σε μερικές από τις μεγαλύτερες στιγμές στην ιστορία της ομάδας του. Την περίοδο που ο εμβληματικός Πάολο δέσποζε στα μετόπισθεν της ιταλικής ομάδας, οι Μιλανέζοι σήκωσαν 26 κούπες, με τα 5 Champions League, τα 5 Ευρωπαϊκά Super Cup και τα 7 πρωταθλήματα Ιταλίας να είναι οι σημαντικότεροι. Υπήρχαν πολλές φορές που μαζί με τον Αλεσάντρο Νέστα παρέδιδαν σεμινάρια άμυνας, συνθέτοντας ένα από τα πιο αρχοντικά δίδυμα που έχει δει ποτέ το δημοφιλέστερο άθλημα του κόσμου. Ο Μαλντίνι ήταν μια εμβληματική φιγούρα και στην εθνική Ιταλίας, με την οποία αγωνίστηκε 126 φορές, Στις 74 από αυτές ήταν αρχηγός, κάτι που αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία της «Squadra Azzura». Το 1995 έφτασε κοντά στο να κατακτήσει τη Χρυσή Μπάλα, όμως ήρθε δεύτερος πίσω από τον συμπαίκτη του Ζορζ Γουεά. Τα χρόνια που έπαιζε ο Μαλντίνι, η ιταλική άμυνα ήταν στα καλύτερα της.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου